تهیه و بررسی نانوالیاف کتیرا-ژلاتین در سامانه‌های دارورسانی ضدباکتریایی

فرضیه: از میان سامانه‌های مختلف دارورسانی، نانوالیاف پلیمری به‌عنوان حامل مناسب دارو در مطالعات گذشته استفاده شده‌اند. سرعت و سازوکار رهایش دارو از نانوالیاف پلیمری را می‌توان با تغییر غلظت پلیمر، اندازه و شکل‌ نانوالیاف کنترل کرد. در پژوهش حاضر، سامانه دارورسانی با استفاده از پلیمرهای طبیعی کتیرا و ژلاتین برای رهایش کنترل‌شده داروی ایمی‌پنم-سیلاستاتین در کاربردهای ضدباکتریایی تهیه شد.روش‌ها: قطر و شکل‌شناسی نانوالیاف با میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM) و خواص فیزیکی شیمیایی نانوالیاف با طیف‌سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR) بررسی و تحلیل شد. رهایش برون‌تنی داروی ایمی‌پنم-سیلاستاتین با طیف‌سنجی فرابنفش (UV) بررسی شد. آزمون سمیت سلولی (MTT) با استفاده از سلول (NCBI C161)و L929 و روش استخراج روی نانوالیاف با دارو و بدون آن انجام شد. فعالیت ضدباکتریایی نانوالیاف در برابر باکتری‌های اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس مطالعه شد.یافته‌ها:  نانوالیاف با نسبت 80 به 20 درصد کتیرا به ژلاتین برای بررسی بیشتر انتخاب شدند. نتایج  نشان داد، قطر نانوالیاف با دارو و بدون آن به ترتیب در محدوده 100 و nm 200 بوده و دارو با نانوالیاف هیچ بر‌هم‌کنش شیمیایی نداشته است. نیم‌رخ رهایش دارو از نانوالیاف، آزادسازی %82 دارو را طی h 120 نشان داد. نتایج آزمون سمیت سلولی نشان داد، نانوالیاف بدون دارو هیچ اثر سمی نداشته‌اند. زنده‌مانی سلول‌ در نانوالیاف بارگذاری‌شده با دارو نیز پس از 5 روز حدود %91 بوده است. به‌طور کلی این مطالعه تأیید کرد، نانوالیاف تهیه‌شده می‌توانند به‌عنوان حامل مناسبی برای رساندن عامل ضدباکتریایی، به‌ویژه در برابر باکتری‌های گرم منفی بدون اثر سمیت سلولی استفاده شوند.